Osteopatia w pediatrii to dziedzina, która pozwola spojrzeć na organizm pacjenta jako integralną całość. Terapia osteopatyczna dotyczy leczenia układu oddechowego, mięśniowo-szkieletowego, żołądkowo-jelitowego i ośrodkowego nerwowego niemowlęcia i dziecka. Tego rodzaju terapię można zastosować w przypadku takich problemów oraz dolegliwości jak:
 kolka,
 kręcz szyi,
 plagiocefalia (skośnogłowie),
 odkształcenia główki,
 zapalenie ucha środkowego,
 refluks żołądkowy,
 nadmiernie płaczące dziecko,
 kłopoty z karmieniem.
Praca osteopatyczna z małymi dziećmi opiera się na zastosowaniu bardzo delikatnych technik. Techniki wykorzystywane w osteopatii dziecięcej i pracy z niemowlętami to głównie techniki powięziowe, funkcjonalne – tzw. techniki odwijania. Jest to dynamiczny rodzaj terapii, podczas której terapeuta palpacyjnie wyczuwa napięcia ciała dziecka i podąża za nimi stopniowo dążąc do uzyskania pozycji największego komfortu. To rodzaj terapii, w której tak naprawdę to mały pacjent kieruje przebiegiem zabiegu, a terapeuta jest pewnego rodzaju pomocnikiem, który ma ułatwić maluchowi uwolnienie napięć z jego organizmu.
Najczęstszymi punktami opracowywanymi podczas terapii osteopatycznej są: podstawa czaszki, otwór szyjny, przepona oraz zastawki jelitowe, a także mięsień mostkowo – obojczykowo – sutkowy oraz mięśnie nad i podgnykowe.
W problemach z rozwojem ruchowym dziecka, osteopatia może być stosowanie jako metoda wspomagająca terapię fizjoterapeutyczną (np. metodami NDT-Bobath, Vojty). Połączenie sił osteopaty, fizjoterapeuty i rodzica może zdziałać cuda w rozwoju maluszka.

Opracowano na podstawie:
https://akademiaosteopatii.pl/pl/osteopatia-w-pediatrii
https://www.rehaintegro.pl/kursy/terapia-osteopatyczna-w-pediatrii/

Izabela Matczak